نامه سرگشاده سیدحمید روحانی به هاشمی رفسنجانی
دکتر سید حمید روحانی رییس بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر و از اساتید حوزه و دانشگاه و از یاران نزدیک امام راحل (ره) پس از نگارش نامه‏ای به مهدی کروبی در شهریور ماه و انتقاد از مواضع وی، این بار دست به قلم برد و نامه‌ای در پاسخ به واکنش هاشمی رفسنجانی درباره افشاگری‌های اخیر نوشت. 

صدای شیعه : به نقل از روابط عمومی بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر، حجت‌الاسلام سید حمید روحانی در این نامه می‏نویسد: این نخستین‌بار نیست که جنابعالی برای به زیر سؤال بردن کسانی که به نقد از کار و کردار شما برخاسته‌اند به اتهام‌ زنی روی می‌آورید و تلاش می‌کنید که زبان‌ها را ببندید و قلم‌ها را بشکنید.

وی در ابتدای این نامه آرزو می‏کند که «ای کاش شرایط به گونه‌ای بود که می‌توانستم در برابر این نامه سکوت می‌کردم و آن را بی‌پاسخ می‌گذاشتم تا به جریان‌های اختلاف برانگیز کشیده نشوم.»

سپس به دلایل خود باری نگارش این نامه اشاره می کند: « چه کنم که سکوت من مایه گستاخی بیشتر دشمنان می‌شود و آنان را بیش از پیش جری‌تر می‌کند و به انقلاب، اسلام، امام و رهبر مظلوم و مقاوم ملت ایران آسیب می‌رساند و چه بسا تاریخ را نیز خدشه‌دار سازد و ناحق را حق بنمایاند و حق را باطل جلوه دهد.»

روحانی که این نامه را در ?? بند به رشته تحریر در آورده است، در بخش اول نامه می‏آورد: « انتظار این بود که در پاسخ مطالب و مسائلی که در سخنرانی اینجانب در شهرستان خمین آمده است، به موضوعاتی می‌پرداختید که جنبه اصولی و ریشه‌ای دارد و روشن شدن آن می‌تواند در دیدگاه و داوری ملت ایران نسبت به جنابعالی تأثیر بسزایی داشته باشد. در سخنرانی اینجانب در مورد نامه سرگشاده سرکار عالی به مقام معظم رهبری (اطال الله عمره) به این نکته اشاره شده است که “تمام مصیبت‌هایی که در جریان انتخابات و پس از انتخابات بر سر این کشور آمد از آن نامه سرگشاده بود که آتش نفاق و اختلاف را روشن کرد و نسل جوان و مردم را به جان هم انداخت. ”وی می‏افزاید: در آن سخنرانی به برخی از تحریف‌گری‌هایی که در کتاب خاطرات آن‌جناب به چشم می‌خورد نیز اشاره شده است. بی‌تردید آن نادرستی‌ها در کتاب خاطرات شما مایه تاسف و نگرانی “قاطبه دلسوزان انقلاب اسلامی ” و علاقه‌مندان به حضرت امام (سلام الله علیه) می‌باشد و این دغدغه را ایجاد می‌کند که “هنوز بیش از سی سال از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته است ” مبادا “منافع زودگذر باندی “، شخصی و دنیوی، دانسته و ندانسته مایه دستبرد به واقعیت‌های تاریخی شود و اعتبار خاطره‌نگاری و تاریخ‌نویسی را به زیر سؤال برد. هر چند طی سال‌های گذشته بسیاری از کتاب‌هایی که به نام “خاطرات ” و تاریخ انقلاب به بازار آمده ـ‌ و می‌آید ـ‌ آکنده از خطا و اشتباه و بعضاً دروغ و تحریف و وارونه‌نویسی و خلاف‌گویی می‌باشد و بار دیگر ژرف‌نگری و آینده‌بینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی، امام عزیز را نمایان می‌سازد که هنوز انقلاب اسلامی به پیروزی نرسیده بود هشدار داد: “… لازم است برای بیداری نسل‌های آینده و جلوگیری از غلط‌نویسی مغرضان، نویسندگــان متعهد با دقت تمام به بررسی دقیق تاریخ این نهضت اسلامی بپردازند … ما که هنوز در قید حیات هستیم و مسائل جاری ایران را که در پیش چشم همه ما به روشنی اتفاق افتاده است دنبال می‌کنیم، فرصت‌طلبان و منفعت‌پیشگانی را می‌بینیم که با قلم و بیان و بدون هراس از هر گونه رسوایی، مسائل دینی و نهضت اسلامی را برخلاف واقع جلوه می‌دهند … و شکی نیست که این نوشتجات بی‌اساس به اسم تاریخ در نسل‌های آینده آثار ناگواری دارد … امروز قلم‌های مسموم درصدد تحریف واقعیات هستند، باید نویسندگان امین این قلم‌ها را بشکنند … ” ( صحیفه امام، ج ?، ص ??? )

روحانی در ادامه نامه خود به هاشمی رفسنجانی با انتقاد از رییس مجمع تشخیص مصلحت و انگشت گذاشتن روی برخی مسائل ناچیز به جای پاسخگویی به پرسش‌ها، شبهه‌ها و نگرانی‌هایی که نامه سرگشاده و خاطره‌نویسی‌های بعضاً ناآراسته وی در میان مردم پدید آورده است می‏نویسد: «جنابعالی از اینکه در سخنان من آمده است: “در انتخابات ریاست جمهوری نهم با سر و مغز زمین خورده ” خــرده گرفته‌اید که قبول دارم باید از جمله مناسب‌تری استفاده می‌شد، مانند شکست خورد و یا به تعبیر فوتبالیست‌ها “قدرت را به حریف واگذار کرد ” او… در هر صورت از این بابت پوزش می‌خواهم لیکن این نکته را نتوان نادیده گرفت که با “سابقه ذهنی جامعه از حجت‌الاسلام ” هاشمی بهرمانی، به عنوان “یار امام و رهبری ” برازنده و ارزنده نباشد به گونه‌ای موضع‌گیری کند که در میان مردم چنین وانمود شود که به ولایت و رهبری پشت کــرده و در صف نامحرمان ایستاده است. آن نامه سرگشاده با آن اولتیماتوم سخیف:
سرچشمه شاید گرفتن به بیل
چو پر شد نشاید گرفتن به پیل

وی در پایان این بخش از نامه‏اش آورده است: « اگر از سوی تکنوکرات‌ها و لیبرال‌های معاند و مغرض (که امروز به دروغ سنگ آقای هاشمی را به سینه می‌زنند) و اپوزیسیون نظام، منتشر می‌شد ، هضم آن برای دوستان و دوستداران انقلاب آسان بود، اما بالا زدن آستین همت توسط بعضی برای برآورده کردن آرزوی محال دور کردن مردم از ولایت و اعلان جنگ نیمه‌رسمی به مقام معظم رهبری، از سوی کسانی که داعیه “ارادت به شخصیت حقوقی و حقیقی ولایت ” دارند “از تناقض‌های عجیب و غریب روزگار است ” ! »

رییس بنیاد تاریخ پژوهی ایران معاصر به نامه هاشمی و آنچه وی “ذوق‌زدگی بعضی از خبرگزاری‌ها و روزنامه‌های ریز و درشت از سخنانش ” خوانده و آن را به اصطلاح ملاک نادرستی آن سخنان دانسته اشاره کرده و می‏نویسد: « باید دانست ” ذوق‏زدگی ” یا استقبال از گفتار من از سوی برخی از نیروهای خودی شگفت‌آور و ناروا نیست لیکن “ذوق‏زدگی ” رسانه‌های غربی و سازمان‌های جاسوسی بین‌المللی و محافل صهیونیستی و قدرت‌های استکباری از نامه و سخنرانی‌های سرگشاده جنابعالی زنگ خطر را به صدا درمی‌آورد؛ آیا می‌دانید نامه سرگشاده شما چه خون جگری برای دلسوزان انقلاب و رهروان راستین راه امام به همراه داشت و اشک‌هایشان را جاری ساخت؟ آیا می‌دانید دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی از آن نامه سرگشاده چه شادی‌ها کردند و چه سر و صداهایی در دنیا بر پا کردند و چه تبلیغات زهرآگین و ناهنجاری بر ضد مقام معظم رهبری به راه انداختند ؟! ادامه نامه را در سایت صدای شیعه مطالعه نمائید .
 منبع : صدای شیعه