بسمه تعالي

حضور رهبر انقلاب در خانه‎ي شهدا/ چشم سوم اختصاصي

ذوق‌زده شده بود پيرمرد؛ باورش نمي‎شد. يعني درست مي‎ديد؟ نکند چشم‎هاي کم سويش خطا مي‎کرد؟ خصوصاً الآن که باران اشک هم از آن سرازير بود.
"من براي 2 تا شهيدم اشک نريختم ولي الآن نمي‎تونم جلوي خودم رو بگيرم."
خيلي حرف براي گفتن داشت؛ اما، اما آقا را بغل کرده بود و مي‎بوسيد و مي‎گفت: "زبونم نمي‎گرده حرف بزنم؛ نمي‎دونم چرا دارم گريه مي‎کنم؟ پسر دومم که شهيد شد، يک بچه‎ي 6 ماهه داشت؛ بدون اين‎که اشک بريزم، براي امام پيام فرستادم؛ من اين طفل 6 ماهه رو هم بزرگ مي‎کنم، مي‎فرستم جبهه؛ شما نگران نباشيد!"