بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الذی جعلنا من المتمسکین بولایت امیرالمومنین علی علیه السلام
خانم توحیدلو علی رغم مخالفتهایی که با نوشته قبلی اش شد دوباره همان حرفها را با عنوان جدید تکرار کردند + اصرار ایشان بر برگزاری بزرگداشت دفاع مقدس در سالروز پذیرش قطعنامه 598 جای سئوال دارد.
عنوان کردند که پذیرش قطعنامه روز پایان جنگ است ! یا ایشان از مسائل
حقوقی مطلع نیستند و یا با شعور مخاطبین بازی می کنند البته در هنرمندی و
هوش ایشان شکی نیست که خواست قلبی خود را در لابلای کلمات و جملات پنهان
کرده و به مخاطب القاء می کنند ولی بهتر است با خوانندگان وبلاگش روراست
باشد و اینقدر حرفشان را در لفافه نپیچند . البته کسانی که با گروههای
سیاسی کشور آشنایی دارند می دانند این نوشته ها چه معنی دارد اما باید در
جواب ایشان باید عرض کنم پایان جنگ (ازجهت حقوقی) زمانی است که:
1- قرارداد صلح بین طرفین جنگ به امضا رسیده باشد .
2- مرزهای طرفین مشخص شده و با توافق همدیگر شاخص گذاری گردد .
3- اسرا و جنازه کشته های طرفین بطور کامل تبادل شده باشد .
4- متجاوز خسارت ناشی از تجاوز نظامی را پرداخت کرده باشد .
کدامیک از اینها انجام شده ؟ پایان مخاصمه توسط طرفین جنگ رسماً اعلام شده است ؟ ما در مرحله آتش بس هستیم نه صلح .

چرا
دفاع ملت ایران را در برابر جنگ افروزان مقدس ننامیم ؟ تقدس از این جهت که
اعتقاد و ایمان یک ملت در برابر سلاحها و تجهیزات پیشرفته پیروز شد . چرا
می خواهید عنصر معنویت را از جنگ و جبهه حذف کنید مگر نه اینکه در جنگ
فرهنگی متولد شد و رشد کرد ؟ فرهنگی که در برابر زورگویان و ستمگران عالم
سرخم نکرد . چرا می خواهید این فرهنگ را به دست فراموشی بسپارید مگر نمی
دانید که همین فرهنگ عامل پیروزی ما بود؟ ایمان زدایی از دفاع مقدس و به
دنبال آن جامعه به نفع کیست؟ ببینید چه کسانی از این تفکر شما نفع می برند
و حمایتتان می کنند؟ تاریخ از کسانی که منافع بیگانگان را بر ملت خود
ترجیح می دهد به نیکی یاد نکرده است .
چه کسی گفته مردم نمی خواهند دفاع مقدس فقط بعنوان یک تهاجم صرف معرفی شود
؟ نباید مکنونات قلبی خود را به نام مردم قالب کنید .نوشتید جنگ بعدی
تحمیلی نیست و می شود جلوی آن را گرفت! چگونه؟ با دیپلماسی قوی؟ در دولت
اصلاحات با این دیپلماسی تا چه حد حقوق هسته ای ملت استیفاء شد ؟
اگر یقین داشته باشد که می تواند به ایران حمله کند ، فکر می کنید لحظه ای
درنگ می کند؟ خیال می کنید به احترام دوستانش در داخل دست نگه می دارد؟
سرنوشت صدام و اخیراً رئیس جمهور سرسپرده گرجستان درس عبرتیست برای عاقلان
تا به وعده های آمریکا امید نداشته باشند .
نوشتید در جمع های ما شهدا و جانبازان ارزشی ندارند ! شاید شما و
دوستانتان برای کسانیکه جانشان را دادند تا امروز شما در امنیت کامل زندگی
کنید ارزشی قائل نباشید ولی مردم عادی که شما آنها را به حساب نمی آورید
ارزش ویژه ای برای شهدایی که دنباله رو امام حسین علیه السلام بودند قائل
هستند . لطفاً از این حصاری که دور خودتان کشیدید و همه چیز را با عینک
تفکری خواص می بینید بیرون بیائید و مردم را آنطور که هستند باور کنید .
ادبیات شما همانند ادبیات غربیهاست - قربانیان جنگ - این واژه ها در
ادبیات ما جایی ندارد ما به شهدا و جانبازان و ایثارگران نمی گوئیم قربانی
جنگ . تا حالا شنیده اید که کسی به سالار شهیدان قربانی جنگ بگوید که ما
هم به عزیزترین های این ملت اینگونه لقب دهیم ؟

نوشتید
که نباید گرامیداشت قربانیان! جنگ را به یک هفته محدود کرد . ظاهر حرف
بسیار زیباست ولی هدفی که گوینده از آن دنبال می کند بسیار خطرناک است .
چرا در ماه محرم مساجد و تکایا از مردمی که برای سیدالشهدا عزاداری می
کنند پر می شود؟ مگر امام حسین متعلق به یک ماه هست ؟ واقعاً نمی دانید
چرا ؟ بزرگداشت حماسه سازان دفاع مقدس هم به همان دلیل در یک هفته برگزار
می شود .

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر / یا علی(ع)

پی نوشت :
- دوستان دیگری هم در اینباره نوشتند : آقای الیاسی با مقاله (جنگ و صلح در قاموس مجاهدان و عافیت طلبان) و آقای حسینی با مقاله (آیا این بدنهای پاره پاره بزرگداشت نمی خواهد؟) و آقای منتظرالقائم هم نوشتند(تقارن صلح و آلزایمر و دفاع،تکرار تاریخ) و آقای زمانی نوشتند(چرا آغاز این جنگ یادبود می خواهد؟) و زهرا خانم نوشتند (کاش آدمها خودشون باشند) و بچه های قلم نوشتند (بررسی چگونگی پایان جنگ از نگاه دیگر) و غزال خانم نوشتند(من تو و ... آنها) و محمد صالح برکات جنگ را در وبلاگش گنجانده است ، این خبر را هم برای خواندن توصیه می کنم (مشاور امنیت ملی بوش اسامی همکاران خود در ایران را لو داد) اینهم مطلب جالبیست برای مطالعه